Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Φυλή και ηγετικές ικανότητες

Σε όλους έχει γεννηθεί κάποια στιγμή η απορία αν ο ηγέτης γεννιέται ή γίνεται. Αντικρουόμενες απόψεις ακούγονται συχνά επί του θέματος. Η φυλετική ανθρωπολογία έχει αποδείξει ότι η ηγετική ικανότητα εξαρτάται από τη φυλή του καθενός αλλά και από την εκπαίδευση που έχει λάβει. Δηλαδή, όπως είναι αναμενόμενο από τους περισσότερους, ο ηγέτης είναι καρπός φυλής και εκπαίδευσης μαζί.

Κάθε φυλή, εκτός από τα προφανή σωματικά γνωρίσματα, διαθέτει και τα δικά της ψυχικά χαρακτηριστικά. Μελετώντας την ιστορία, διαπιστώνεται ότι για να γίνει κάποιος πολιτικός ή στρατιωτικός ηγέτης είναι απαραίτητα κάποια συγκεκριμένα ψυχικά χαρακτηριστικά. Ειδικά σωματικά χαρακτηριστικά σπανίως απαιτούνται, μερικές φορές ούτε καν να είναι κάποιος αρτιμελής. Τα ψυχικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που καθορίζουν την ηγετική ικανότητα.

Η ηγεσία απαιτεί ενεργητικότητα, επιθετικότητα, τόλμη. Η ομιλιτικότητα και η πειθαρχία επίσης βοηθούν. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι φυλετικά και δεν μπορούν να δημιουργηθούν μέσω εκπαίδευσης εκ του μηδενός, παρά να καλλιεργηθούν αν ήδη υπάρχουν εκ γενετής. Πλην του χαρακτήρα, η ηγεσία απαιτεί γνώσεις, έτσι ώστε να είναι αποτελεσματική. Πολλοί ηγέτες ήταν αμόρφωτοι, ωστόσο όσο η μόρφωση μεγαλώνει, τόσο ο ηγέτης μεγαλουργεί. Ο χαρακτήρας και οι γνώσεις είναι δύο παράγοντες σημαντικοί, αλλά πλήρως διαχωρισμένοι. Δηλαδή κάποιος μπορεί να διαθέτει ηγετικό χαρακτήρα χωρίς να έχει γνώσεις, ενώ άλλος να έχει γνώσεις χωρίς τον κατάλληλο χαρακτήρα. Στις δύο περιπτώσεις, τις μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει ηγέτης έχει ο πρώτος.

Στον Ευρωπαϊκό χώρο, ο Μεσογειακός φυλετικός τύπος διαθέτει τόλμη, ενεργητικότητα, ομιλητικότητα και πάθος. Τα χαρακτηριστικά αυτά, με την κατάλληλη καλλιέργεια και με την κατεύθυνση της διαθεσης διασκέδασης με τρόπο που να μην επηρεάζει τις ηγετικές ικανότητες, μπορούν να αναδείξουν κορυφαίους ηγέτες, που να εμπνεύσουν τα πλήθη και να γράψουν ιστορία. Η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα από την αρχαία Ελλάδα και Ρώμη, τον Κορσικανό Ναπολέοντα, κτλ. Ο Νορδικός τύπος, χαρακτηρίζεται από...
ενεργητικότητα, επιθετικότητα, αγριότητα, πειθαρχία. Ηγετικά χαρακτηριστικά ως επί τω πλείστον, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να αναδειχτούν ηγέτες από αυτή τη φυλή, οι οποίοι βασίζονται περισσότερο στην επιβολή και το κύρος και λιγότερο εμπνέοντας τις μάζες. Παραδείγματα πολλά από πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες, ιδιαίτερα γνωστοί από τον Μεσαίωνα και μετά στη δυτική Ευρώπη.

Ο Διναρικός τύπος είναι επιθετικός, ευερέθιστος, γενναίος, ανθεκτικός, απείθαρχος. Διαθέτει ηγετικές ικανότητες, διαθέτει όμως και το μειονέκτημα της απειθαρχίας, των διαρκών συγκρούσεων με τους άλλους και το ότι συχνά απορρίπτει τη μόρφωση. Στον πόλεμο οι ικανότητές του βγαίνουν στην επιφάνεια και έχει δώσει πολλούς στρατιωτικούς ηγέτες. Ο Κρομανοειδής είναι γενναίος και δραστήριος, ωστόσο είναι κάπως μαζεμένος εν γένει στη συμπεριφορά, πλησιάζοντας σε αυτό τον Αλπικό τύπο, οπότε οι ηγετικές του ικανότητες περιορίζονται. Ο Αλπικός και Βαλτικός τύπος είναι άτολμοι, νωθροί, συγκρατημένοι και χωρίς εξάρσεις. Απουσιάζει πλήρως ο χαρακτήρας ηγέτη. Όσο και να εκπαιδευτούν, δεν πρόκειται να τον αποκτήσουν. Αντιθέτως μπορούν να εκπαιδευτούν και να αποκτήσουν σημαντικές γνώσεις. Συχνά θα έχετε παρατηρήσει Αλπικούς ή Βαλτικούς να ασκούν πολιτική ηγεσία. Αν δεν είναι πολιτικές μαριονέτες, αυτό είναι δυνατό να γίνει όταν, αξιοποιώντας τις γνώσεις τους, επιλέγουν τα κατάλληλα άτομα στις κατώτερες θέσεις, που είναι αυτά που στην πράξη στηρίζουν το οικοδόμημα της ανώτερης ηγεσίας. Με την κατάλληλη επιλογή και κατάρτιση στελεχών, άτολμοι ή μη επιθετικοί αλλά με πολλές γνώσεις μπορούν να γίνουν ηγέτες. Βέβαια, χωρίς τα κατάλληλα κατώτερα δραστήρια στελέχη, το οικοδόμημα καταρρέει.

Οι μίξεις των παραπάνω τύπων δίνουν αποτελέσματα που εξαρτώνται από το ποσοστό της κάθε φυλετικής επίδρασης. Η γνώση της φυλής ενός ατόμου είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για το αν έχει τη δυνατότητα να γίνει ηγέτης. Η ηγετική ικανότητα είναι παράγωγο του χαρακτήρα πάνω από όλα και δευρτερευόντως των γνώσεων. Συγκεκριμένοι φυλετικοί τύποι διαθέτουν ηγετικό χαρακτήρα, αποτελώντας την δεξαμενή άντλησης ηγετών αν καλλιεργηθεί ο χαρακτήρας τους. Από την άλλη, οι τύποι που δεν διαθέτουν ηγετικά φυλετικά χαρακτηριστικά εκ γενετής, έχουν μικρή πιθανότητα να γίνουν ηγέτες και αυτό μόνον εφόσον εκμεταλλευτούν κατάλληλα αυτούς που τα διαθέτουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.