Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Οι διάσημοι φυλετικοί τύποι και η αφανής πλειοψηφία

Πολλοί ανθρωπολόγοι προσπαθώντας να περιγράψουν την φυλετική σύνθεση των διαφόρων κρατών, παρουσίασαν απλουστευμένα τα συμπεράσματά τους ή σκόπιμα υπερεκτίμησαν συγκεκριμένους φυλετικούς τύπους. Θα εξετάσουμε το φαινόμενο και θα εξηγήσουμε τους κινδύνους που απορρέουν από μια τέτοια προσέγγιση.

Από τα πρώτα στάδια ανάπτυξης της ζωολογίας και της φυσικής ανθρωπολογίας, οι πρώτοι φυλετικοί τύποι που ανιχνεύτηκαν στην Ευρώπη ήταν ο Νορδικός, από τον Λιναίο, που μετά διευρύνθηκε με τον Μεσογειακό και τον Αλπικό. Αυτοί θεωρήθηκαν εμφανισιακά ως οι πιο ευδιάκριτοι τύποι της Ευρώπης. Αργότερα προστέθηκαν και οι υπόλοιποι τύποι, ωστόσο διατηρήθηκε η τάση οι Νορδικοί και οι Μεσογειακοί να υπερεκτιμούνται συστηματικά. Αυτό γίνεται εμφανές και στους φυλετικούς χάρτες.

Παρόμοια πράγματα συνέβησαν και με την φυλετική ερμηνεία της ιστορίας. Οι περιγραφές των αρχαίων ιστορικών εστιάζουν...
συνήθως στους μαχητές και εν γένει στην ανώτερη τάξη των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών. Το ίδιο κάνουν και οι απεικονίσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι αρχαίοι λαοί της Ευρώπης να θεωρούνται είτε ως Νορδικοί, επειδή περιγράφονταν συλλήβδην με ανοιχτά γνωρίσματα, είτε να θεωρούνται Μεσογειακοί, λόγω απεικονίσεων. Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι περιγραφές και οι απεικονίσεις χαρακτήριζαν την ανώτερη τάξη και όχι αναγκαστικά ολόκληρο τον πληθυσμό. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ωστόσο, αποκρύπτεται μέρος της αλήθειας. Βάσει της σημερινής φυλετικής σύνθεσης της Ευρώπης, οι Αλπικοί και οι Κρομανοειδείς αποτελούν αθροιστικά πάνω από τον μισό πληθυσμό της ηπείρου. Όμως αυτοί οι τύποι δεν προέκυψαν από το πουθενά, υπήρχαν και στα αρχαία χρόνια. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι στα αρχαία κείμενα το αποτύπωμά τους αφήνουν οι πιο δραστήριοι, μαχητικοί και ηγετικοί τύποι, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι όλος ο λαός ανήκει αποκλειστικά σε αυτούς τους τύπους. Νορδικοί και Μεσογειακοί, έχοντας πιο έντονα γνωρίσματα στον χαρακτήρα, επισκιάζουν τους Αλπικούς και Κρομανοειδείς, οι οποίοι ελάχιστα ίχνη αφήνουν στα ιστορικά κείμενα. Πολλοί λαοί που παρουσιάζονται άχρωμοι, χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που εν συνεχεία χάνονται και συγχωνεύονται με άλλους λαούς, ήταν λογικά κυρίως Αλπικοί ή Κρομανοειδείς. Μάλιστα, κάποιες κατακτητικές ανώτερες τάξεις έδιναν το όνομά τους σε ολόκληρο το έθνος που σχηματίζονταν από την μίξη με τους κατεκτημένους, με αποτέλεσμα το εθνωνύμιο να δημιουργεί την εντύπωση ότι όλοι ανήκαν στον ίδιο τύπο με την ανώτερη τάξη.


Η αναντιστοιχία με την πραγματικότητα συνεχίστηκε και στην επιστημονική μελέτη της φυσικής ανθρωπολογίας, όταν οι ανθρωπολόγοι συνέταξαν φυλετικούς χάρτες και έκαναν εκτιμήσεις για την φυλετική σύνθεση των Ευρωπαϊκών χωρών. Στον χορό μπήκαν και οι σκοπιμότητες για να συσχετιστεί ο πληθυσμός με συγκεκριμένους φυλετικούς τύπους που αναγνωρίζονταν ως οι πιο αντιπροσωπευτικοί του κάθε έθνους. Οι βορειοευρωπαίοι ταυτίζονταν με τους Νορδικούς, παρότι οι περισσότεροι στην πραγματικότητα ανήκουν σε Κρομανοειδείς μορφές. Οι νοτιοευρωπαίοι ταυτίζονται με τους Μεσογειακούς, παρότι οι περισσότεροι είναι Αλπικοί, όπως π.χ. σε Ιταλία, Ελλάδα ή Κρομανοειδείς, όπως π.χ. στην Ισπανία.

Έτσι όμως είναι μεν όλοι χαρούμενοι νομίζοντας ότι ανήκουν στον πλέον αντιπροσωπευτικό τύπο του αρχαίου κλέους, αλλά δεν αποτυπώνεται σωστά η πραγματικότητα. Βέβαια, η διατήρηση της πεποίθησης, ακόμα και αν αυτό δεν ισχύει, ότι οι περισσότεροι ανήκουν στον πλέον αντιπροσωπευτικό τύπο της χώρας, ομολογουμένως βοηθά στην δημιουργία ισχυρής αυτοπεποίθησης στον πληθυσμό. Επιστημονικά, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν είναι ορθό να υποστηρίζεται αν δεν ισχύει και η φυλετική σύνθεση κάθε χώρας πρέπει να αποτυπώνεται όπως έχει. Μόνο έτσι μπορούν να βγουν ορθά συμπεράσματα από πολιτικής και εθνολογικής σκοπιάς, ώστε να καθοριστεί μια φυλετική και πληθυσμιακή πολιτική σε ένα σύγχρονο και οργανωμένο κράτος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι διαχειριστές του ιστολογίου δεν φέρουν καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών τους.